فلش مموری یا هرچیز دیگری که شما آن را به آن نام میشناسید (کول دیسک و …) خیلی کاربردی است و همهی ما حداقل یکی از آنها را در جیب خود داریم. برای بعضیها انقدر ابزار مهمی است که حتی آن را به دسته کلید خود اضافه کردهاند! صرف نظر از شکل و طرح و رنگ و مدل و … همیشه این نوع حافظههای خارجی نیاز به مراقبت دارند. دلیلش هم بسیار واضح است! خیلی از ما اطلاعات بسیار مهمی بر روی آنها ذخیره کردهایم که اصلا دوست نداریم در عرض چند ثانیه نابود شوند و با هزار دردسر با کمک چندین و چند برنامه و ریکاوری و دنگ و فنگ، اطلاعات از دست رفتهی خودمان را آنهم نصفه و نیمه بازیابی کنیم! از آنجایی که پیشگیری همیشه بهتر از درمان بوده و هست، باید راههای حفاظت و دوری از هرگونه تروجان و ویروس و بلایای طبیعی (!) را به طور کامل یاد بگیریم.
۱- غیرفعال کردن AutoRun
فکر کنم لازم به گفتن نباشد که AutoRun یکی از امکانات ویندوز هست که باعث میشود وقتی که یک حافظه خارجی (CD، DVD، فلش مموری و …) را به رایانهی خود متصل میکنید، ویندوز خودبخود آن را باز کند. جدیدا بدافزارهای زیادی بر این اساس کار میکنند. یعنی با سوءاستفاده از این قابلیت ویندوز، به هنگام اتصال حافظههای خارجی و AutoRun شدن آنها خود را وارد رایانهی میزبان میکنند.
خبر خوب این است که ویندوز ۷ خود را از این بابت ایمن کرده و این قابلیت در آن غیر فعال شدهاست. اما اگر از ویندوز XP یا ویستا استفاده میکنید باید بستهی امنیتی KB971029 را نصب کنید.
اگر بعد از اتصال حافظه خارجی به رایانه، آنتیویروس رایانهتان به شما پیشنهاد جستجو و اسکن آن را میدهد، حتما به آن اجازه دهید. اگر بطور خودکار آنتیویروس نصب شده بر روی رایانهی شما این پیشنهاد را نداد، خودتان بطور دستی این کار را انجام دهید.
برای انجام این کار به My Computer بروید، روی آیکن فلش مموری خود راست کلیک کنید و روی گزینهی اسکن برای ویروسها کلیک کنید (با توجه به آنتیویروس شما، این گزینه نامهای گوناگونی خواهد شد.).
۳- سعی کنید مستقیما از روی فلش مموریتان بر روی اسناد کار نکنید
اگر میخواهید روی یکی از اسناد مهمی که بر روی فلش مموری خود حمل میکنید، تغییراتی اعمال کنید، سعی کنید اول آن را به حافظه داخلی رایانهی مورد استفادهتان کپی کنید و سپس تغییرات مورد نظرتان را اعمال کنید. بعد از این کار، فایل مورد نظر را از حافظه داخلی به حافظه خارجی یعنی فلش مموریتان منتقل کنید.
این کار باعث میشود که همیشه یک کپی صحیح و سالم از فایل مورد نظر را در حافظه خارجیتان داشتهباشید تا اگر مشکلی در فرایند ویرایش آن پیش آمد، دردسری برای بازآوری آن نداشتهباشید.
درسته که راحتترین کار دراوردن ناگهانی فلش مموری از درگاه رایانه است؛ اما یادتان باشد که راحتترین راه الزاما بهترین راه نیست! (خودم راحتترین راه رو پیش میرم همیشه تا حالا هم خداروشکر مشکلی برام پیش نیومده!) بهترین راه این است که قبل از قطع ارتباط فیزیکی، اول بصورت نرمافزاری ارتباط را قطع کنیم. خود بهتر از من بلد هستید که باید روی علامت USB کنار ساعت ویندوز راست کلیک کنید و Safely remove را انتخاب کنید. اگر این کار را نکنید و در صورتی که یکی از پروندههای داخل حافظهی خارجیتان باز باشد، ممکن است برای آن مشکلی جدی پیش بیاید! پس مثل من عمل نکنید!
فلش مموریها خیلی کوچک هستند و به راحتی ممکن است هر اتفاقی برایشان رخ دهد. اما سعی کنید هیچوقت به آنها ضربهی محکم وارد نکنید، خیسشان نکنید و برای بلند مدت در معرض گرمای زیاد قرارشان ندهید.
اگر فلش مموری شما خیس شد هرگز تا وقتی که رطوبت دارد از آن استفاده نکنید. چون در غیر اینصورت اتصال کوتاه الکتریکی در آن ایجاد شده و موجب نابودی اطلاعات شما میگردد. حتما بعد از خیس شدن فلش مموری، آن را خشک کنید. برای این کار حداقل به مدت ۴۸ ساعت آن را در گرمای متعادل و در محیط خشک نگهداری کنید یا از سشوار برای خشک کردن آن استفاده کنید.